özel mülkiyet
« Sözlük Dizinine Dön« Sözlük Dizinine Dön
Mülkiyetin kamu otoritesine, devlete ya da başka bir tüzel kişiliğe değil, bizzat özel kişilere ya da gerçek şahıslara ait olması. Bireylere menkul yahut gayrimenkul, sahip oldukları nesneler üzerinde mutlak kullanım, yararlanım ve tüketim hakkı tanıyan mülkiyet biçimi. Özel mülkiyet serbest piyasa ekonomisinin en temel kurumlarından biridir. bkz. mülkiyet.
İngilizcesi:
private ownership