çevre
« Sözlük Dizinine Dön« Sözlük Dizinine Dön
1. İnsan ya da bir başka canlının yaşamı boyunca içinde ilişkilerini sürdürdüğü dış ortam. bkz. habitat. 2. Bir birey, grup veya toplumun biyolojik, toplumsal ve kültürel yaşamını etkileyebilecek dış faktörlerin tümü. İnsan etkisinin henüz girmediği, ya da önemli ölçüde müdahale etmediği bitki, hayvan, dağ, deniz vb. unsurlardan oluşan çevreye doğal çevre; toplumsal ilişkiler çerçevesinde insan bilgi ve deneyiminin doğal yapı ve kaynakları dönüştürmesi sonunda meydana gelen çevreye yapay çevre; bireyi kuşatan sosyal beklenti, ilişki ve kurumların oluşturduğu ortama sosyal çevre; bilimsel, felsefi ve sanatsal etkinliklerin oluşturduğu ortama da entelektüel çevre denir.
İngilizcesi:
environment