Klasik iktisat okulu

İktisadın felsefeden ayrılıp bağımsız bir disiplin haline gelme sürecinin başladığı 18. yüzyıl sonları ile 19. yüzyıl başlarında ortaya çıkan düşünür-iktisatçıların iktisadi hayatın anlaşılması ve yorumlanmasına ilişkin olarak ileri sürdükleri görüşler ve yaptıkları çözümlemelerden oluşan iktisat ekolü. Merkantilizmin çöküşünden, 19. yüzyıl sonlarında müdahaleci ekollerin yeniden dirilmelerine kadar geçen dönemde iktisadi hayatta bireysel çıkar, serbest ticaret ve hür teşebbüsün esas kabul edildiği, ekonomiye devletin müdahale etmemesini savunan teori ve doktrinlerin tümü. Başlıca temsilcileri A. Smith, D. Ricardo, R. Malthus, J.B. Say, W. Senior ve J.S. Mill olan klasik iktisatçılar, ekonominin fiyat mekanizması yoluyla kendiliğinden dengeye geleceğini, bu dengenin herkes kendi çıkarı için çalışırken bir görünmez el (A. Smith) tarafından sağlanacağını, ulusal ve uluslararası işbölümünün ekonomiye müdahale edilmemesi halinde tüm toplumların refahını maksimum kılacağını savunmuşlardır. Tarım üzerinde hassasiyetle duran fizyokratların tersine, klasikler daha çok sanayi, emek-değer sorunu ve verimlilik konuları üzerinde odaklanmışlardır.