Benford kanunu

1881 yılında Amerikalı astronom ve matematikçi Simon Newcomb tarafından ilk kez dikkat çekilen, 1938 yılında da fizikçi Frank Benford tarafından geliştirilen ve benzer olguların büyüklüğünü tanımlayan (nüfus, ağırlık, uzaklık, parasal artış gibi), alt ve üst sınırları belirlenmemiş veya bir algoritmaya göre üretilmeyen herhangi bir istatistik verisinden veya herhangi bir sayılar tablosundan rastgele bir sayı seçildiğinde bu sayının farklı basamaklarında bulunan rakamların 0-9 arasındaki rakamlardan herhangi biri olma olasılığının sanıldığı gibi eşit olmadığını ileri süren kural. Buna göre, bir tabloda veya istatistik serisinde yer alan sayının ilk rakamının örneğin 1 olma olasılığı %30.10; 2 olma olasılığı %17.61; 3 olma olasılığı, %12.49; 4 olma olasılığı %9.69; 5 olma olasılığı %7.92; 6 olma olasılığı %6.69; 7 olma olasılığı %5.80; 8 olma olasılığı %5.12 ve 9 olma olasılığı %4.58’dir. Bu farklılaşma serinin ikinci veya üçüncü veya dördüncü hanelerinde de farklı bir ilişki ile devam etmektedir.